KAHKAHA ATALIM MI?

     Bahar yorgunluğundan mı nedir, bir kaç gündür yataktan kalkmakta zorlanıyorum. Sabahın 7'sinde uyandığım halde ne başım kalkıyor yataktan ne de bedenim. Ancak saat 9 da kendimi sürükleyerek kaldırabiliyorum . Her şeyi, sabah kahvaltısını bile zorla yapıyorum. Sanki bedenimin enerjisi tükendi. Balkona çıkıyorum, hava güneşli, ılık; kuşların cıvıltısı bir yandan, portakal bahçelerinden gelen portakal çiçeklerinin güzel kokusunu bir yandan.

      Her şey mükemmel görünse de beni enerjik kılmıyor. Hastalanıyor muyum, yoksa herkesin dilindeki bahar yorgunluğu mu bu? Doktora gitsem yine bir sürü ilaç verecek bana. İçsem de yine hastahanelik olacağım, içmesem de. En iyisi yine alternatif tıbba mı sığınsam? Denemekten zarar gelmez.

      Önce kahkahayı deneyeyim. Malum ''Timüs'' bezini çalıştırıyormuş, o da bağışıklık sistemini. İnsan gülümsese bile öfkesinden, mutsuzluğundan kurtulurmuş. Herhalde kahkaha atmak hastalıktan kurtarır insanı. Halamın meşhur sözüydü ''Bir kahkaha , bir kilo ete bedel'' derdi.

       Hem kahkaha atmak için illaki komik bir şey düşüneceğim veya bulacağım diye bir şey de yok. Sadece ''hah, hah, ha '' diye başladın mı gerisi kendiliğinden geliyor. Daha önce denemişliğim var.

       Bir kaç hafta, günde 5 kez bu yolla kahkaha atıp gülünce, çenemin iki yanındaki yanak sarkması düzelivermişti. O haftalarda kendimi çok daha pozitif ve mutlu hissetmiştim. Gerçi evdekiler              '' Delirmeye mi başladı bu'' der gibi baktılar bir süre, sonra onlarda bana ayak uydurmak zorunda kaldılar, çünkü gülmek de bulaşıcıdır, tıpkı ağlamak gibi.

      Araya bir şeyler girip gülmeyi bırakınca yorgunluklar , hastalıklar ortaya çıkmaya başladı. Hadi, hep beraber gülelim mi? Yorgunluklara, sıkıntılara, negatif düşüncelere inat. Hep beraber''hah,hah,ha'